چگونه در فرآیند تولید پارچه غیر بافته هیدروفوبیک هوای داغ فوق العاده نرم به تعادل بین تنفس و نرمی دست یابیم؟

در مرحله تولید است پارچه های غیر بافته آبگریز فوق العاده نرم هوای گرم ، دستیابی به تعادل بین قابلیت تنفس و نرمی یک مشکل فنی کلیدی است که شامل انتخاب مواد، بهینه سازی پارامترهای فرآیند و هماهنگی فناوری پس از پردازش می شود.

معمولاً از الیاف پلی پروپیلن (PP) یا پلی استر (PET) در تولید استفاده می شود. این مواد دارای پایه نرمی خوب و درجه خاصی از تنفس هستند. هرچه قطر الیاف ریزتر باشد، پارچه نرم تر است، اما ممکن است تنفس پذیری را قربانی کند. هنگامی که قطر فیبر ضخیم تر است، تنفس قوی تر است.

با تنظیم نسبت الیاف کوتاه به الیاف بلند، نرمی و قابلیت تنفس را می توان بهینه کرد. به عنوان مثال، افزودن مناسب الیاف توخالی یا الیاف بسیار ریز نه تنها می تواند مواد را سبک و نرم نگه دارد، بلکه کانال های جریان هوای کافی را بین الیاف تشکیل می دهد. افزودن مقدار مناسب نرم کننده یا تقویت کننده تنفس می تواند عملکرد واحد را بهبود بخشد، اما باید از اثرات منفی جبران متقابل اجتناب شود.

دمای فرآیند هوای گرم مستقیماً بر وضعیت پیوند الیاف تأثیر می گذارد. دمای بالاتر می تواند نیروی پیوند بین الیاف را افزایش دهد و در نتیجه نرمی را بهبود بخشد، اما ممکن است باعث اتصال بیش از حد شود و بر قابلیت تنفس تأثیر بگذارد. برعکس، دماهای پایین تر قابلیت تنفس را افزایش می دهد اما استحکام ساختاری کلی مواد را کاهش می دهد.

در فرآیند هوای گرم، افزایش سرعت و فشار هوا به طور مناسب می‌تواند توزیع فیبر را بهینه کرده و ساختار منفذی یکنواختی را تشکیل دهد و در نتیجه نرمی و تنفس را متعادل کند. با طراحی گرمایش چند مرحله ای یا عملیات منطقه بندی، می توان نواحی مختلف مواد را سفارشی کرد. به عنوان مثال، لایه سطحی را می توان نرم تر کرد و لایه داخلی را می توان تنفس کرد.

آرایش یکنواخت الیاف می تواند نقاط سخت را کاهش دهد و در عین حال تخلخل کافی را برای بهبود تنفس حفظ کند. استفاده از لایه گذاری تصادفی یا جهت دار وب می تواند روش انباشته شدن الیاف را کنترل کند. چیدمان وب تصادفی می تواند نرمی را بهبود بخشد، در حالی که پهن کردن وب جهت دار برای تنفس راحت تر است. طراحی کامپوزیت چند لایه می تواند هر دو را در نظر بگیرد. با کنترل تعداد و توزیع نقاط اتصال، می توان از باز شدن کانال تنفسی با حفظ نرمی مواد اطمینان حاصل کرد.

برجسته سازی متوسط ​​می تواند بافت سطحی با درجه خاصی از انعطاف پذیری ایجاد کند و در عین حال از مسدود شدن کامل کانال جریان هوا جلوگیری کند. استفاده از دوزهای پایین مواد نرم کننده می تواند احساس را بدون تأثیر قابل توجهی بر قابلیت تنفس مواد افزایش دهد. درمان میکرو متخلخل پارچه های نبافته می تواند به طور قابل توجهی تنفس را بدون تأثیر بر عملکرد کلی بهبود بخشد.

در طول فرآیند تولید، قابلیت تنفس (مانند جریان هوا در واحد زمان) و نرمی (مانند تست احساس دست یا مقدار سفتی کمانش) باید به طور همزمان آزمایش شوند و پارامترهای تولید باید از طریق بازخورد داده ها بهینه شوند. با استفاده از الگوریتم های پیشرفته بهینه سازی فرآیند، بهترین ترکیب پارامتر بین قابلیت تنفس و نرمی را می توان یافت.

برای رشته پزشکی، تنفس ممکن است در اولویت قرار گیرد. برای محصولات مراقبت شخصی (مانند پوشک)، نرمی بیشتر مورد نیاز است. در طول تولید، فرآیند را می توان با توجه به اولویت سناریوی برنامه نهایی تنظیم کرد. به طور منظم تجربه استفاده از مشتری، به ویژه عملکرد تنفس و نرمی در استفاده واقعی را جمع آوری کنید تا تنظیمات آتی تولید را راهنمایی کنید.

از طریق تنظیم جامع انتخاب مواد، بهینه سازی پارامتر فرآیند و درمان بعدی، تعادل پویا بین قابلیت تنفس و نرمی را می توان در فرآیند تولید پارچه غیر بافته آبگریز هوای گرم فوق العاده نرم برای پاسخگویی به نیازهای سناریوهای مختلف کاربردی به دست آورد.3